Saturday 28 March 2020

El hombre de los espejos - Andrea Allassia


El hombre de los espejos

Corrían esos tiempos en que nadie veía a nadie, las personas eran seres aislados, encerrados, llenos de miedos y desconfianza.
Un día por decreto desaparecieron los abrazos, los besos y ya nadie podía tocarse. Eran tiempos inimaginables, de ciencia ficción, el mundo casi deja de girar y todo se tornó eterno y sin sentido.

Los relojes ya no marcaban las horas, y los relojes de arena despedían el tic tac de la era final, todos temían hasta de sus zapatos y su sombra.
Los árboles ya no eran los mismos, las plazas, los mares, los ríos, el agua, el aire y el cielo vestían estelas de soledad. Ya que  nadie los habitaba, tal vez a seres de otras dimensiones se les permitía habitarlos o transitarlos, todo era muy raro, extraño y agónico, al menos para el humano promedio que se vió obligado a permanecer en sus espacios físicos y pensar en sus eternas  desventuras y ficciones mentales, recordando y añorando otros tiempos.

El espacio se tornó infinito, lo que me llevó a la conclusión que no vivíamos en ningún punto fijo. Porque si el tiempo es infinito, estamos en cualquier punto del planeta. Al menos la dimensión cercana a nuestros sentidos se había congelado. De noche, con escasos intervalos esperaba los cambios, el insomnio me ganaba.

Casi como una tortura todo permanecía quieto y en silencio. Todo era cruelmente abrumador, ya que  como simples mortales habíamos olvidado como vivir, trastocando y convirtiendo en giros de significados absurdos, al tiempo, la comunicación, la forma de relacionarnos.
Eso que alguna vez el hombre había decidido alterar y darle un vacío significado, estaba distinto.

Real, y terrorífico a la vez, ya que en este momento nadie le había consultado a las personas que se iban a mover sus férreas convicciones ya descubiertas, las cifras y los algoritmos eran distintos, la ciencia no alcanzó a descifrar este lúgubre e inminente destino ni tampoco supimos el porqué.

Pero había algo que no se había transmutado, que quedaba perplejo al súbito destierro, algo que supuestamente permanecía fiel  e intocable, y eran los espejos, si ese pedazo de vidrio que replicaba incesantemente imágenes y multiplicaba seres desdichados y asustados de un día para el otro.

En el vidrio plateado se reflejaban humanos en la incertidumbre, que se multiplicaban en diferentes formas geométricas, circulares y errantes.
No existía el deseo de mirarse por temor a encontrarse con ellos mismos en la nada en un modo eterno y triste.

 Sin embargo pese a la negativa, ese espejo los reflejaba y tal vez como una forma de permanecer decidieron aferrarse a eso, tal vez en algún momento les devolvería la esperanza de volver a lo que fue.
Había algo más estremecedor, que aturdía, y que era el silencio, no era el mejor de los escenarios para pasar estos tiempos, pero sucedió.

Decidí llamarlo el tiempo en que conocí al hombre de los espejos, si, lo llamé así ya que eran de esos seres traídos de otro planeta, que decidió habitar en las casas de la gente.
Podía ser posible que entre tanta oscuridad un reflejo casero, con forma de hombre invadía diferentes hogares?.

Así es que cada mañana, tarde, y noche venía con diferentes colores y sonidos variados, dejando perplejos a algunos, risueños a otros y a otros un tanto amargos, tal vez enojados.
Nadie entendía  la razón porque en  los espejos de sus casas, aparecía ese tal señor, con diferentes trajes, unas veces, los traía de color fuerte y otras tantas del color del cielo, color estrella luminosa con variedad de olores y noches de verano.  Y se disponía a realizar diferentes malabares, contar cuentos, cantar canciones y dibujar, mostrando el lado creativo y alentando al pensamiento propio y natural. También enseñaba a cocinar. Aprender palabras nuevas, nos enseñaba a conectarnos pero con nosotros mismos.

Algunos fuimos tocados como con varitas mágicas.
Sucedía que mientras las personas, aflojaban su acartonamiento establecido por años de vivir en la opaca y aburrida ciudad y de sus trabajos, lograban percibir, algo de alegría y felicidad en sus almas. Por supuesto, no todos lo lograban, siempre existen esos que creen que no hay motivos para generar curvas en sus rostros, porque se sienten más altos que las estrellas.
Incapaces de bajarse de rodillas ante lo natural y espontáneo porque su señoría tal vez nunca se los permitió.

Intenté en vano ver de dónde venía, donde vivía, o si era un ser espectral de otra época, que llevaba una misión como la del Cuento de Navidad de Dickens, lo que pude saber es que no quedaba casa, y espejo en que no habitó. Por momentos pensé en algún artificio antiguo, o alguna sentencia persa de vaticinios futuros, en donde dijeran que en algún momento los hombres estaríamos en este punto del infinito y obligados a percibirnos de otra forma, logrando conectar las emociones y aprender a relacionarnos desde el corazón. No lo sé.

Me develó, durante este tiempo innominado de avatares extraños, quién era el hombre del espejo, que claramente llevaba a cabo su misión. Será la de hacer más feliz a los demás, o él mismo lo buscaba y se extravió en algún universo milenario y necesita ocuparse con estos relojes de arena?. Tampoco lo se.

Solo pude apenas entender, que el hombre de los espejos, un día desapareció. Y esa vez ya mi reloj comenzó a funcionar otra vez, corrí a mi ventana, y vi la calle llena de gente, autos, gente gritando y también gente sonriendo, mirándome con ternura, tomados de la mano. Ayudando a otros, si parecíamos otros, no parecía mi planeta de siempre.
Mire el calendario para asegurarme, fecha, lugar , y por supuesto miré al espejo...
Cerré el libro, ya era muy tarde, me acosté a dormir, con un poco de temor que todo esto que cuento alguna vez fuera realidad.

De pronto mi reloj se detuvo, ansiosa miré el espejo otra vez, como quien espera que se cumplan las profecías.

Andrea Allassia
Marzo 2020
Tiempos extraños.





Friday 27 March 2020

Ostani doma - gledaj Krležin Vučjak iz svog doma - HNK Zagreb na You tubeu

Kazalište u domovima naših gledatelja diljem Europe

Rekordnih 120 tisuća pregleda za "Tko pjeva zlo ne misli", pridružite nam se i vi …Za Svjetski dan kazališta, koji se obilježava u petak 27. ožujka, Hrvatsko narodno kazalište iz Zagreba online program nastavlja prikazivanjem, u 20 sati, drame "Vučjak" Miroslava Krleže u režiji Ivice Buljana.  Predstave se mogu pogledati na poveznicama: YouTube 24sata (https://www.youtube.com/watch?)
Facebook HNK u Zagrebu (https://www.facebook.com/hnk.hr/), Web 24sata (http://bit.ly/24sata_WEB) i Facebook 24sata (http://bit.ly/24sata_FB)


Podsjetimo, projekt Hrvatskog narodnog kazališta u Zagrebu, kojim u suradnji s redakcijom 24 sata omogućuje online dostupnost nekih od svojih najpopularnijih predstava, privukao je u nešto više od tjedan dana gotovo 300 tisuća pregleda.

Prošlo je više od tjedan dana otkada je Hrvatsko narodno kazalište u Zagrebu u suradnji s redakcijom 24sata pokrenulo projekt 'HNK u Zagrebu u borbi protiv korona virusa', u okviru kojega se svakodnevno na YouTube kanalu 24sata, web stranici 24 sata te FB HNK i 24 sata prikazuju predstave ansambala Opere, Drame i Baleta te programi Filozofskog teatra", stoji u priopćenju HNK-a Zagreb.

"Kazalište u domovima naših gledatelja oduševilo je sve ljubitelje scenske umjetnosti te privuklo nove gledatelje, one koji nikad nisu imali priliku do sada pogledati predstavu u HNK u Zagrebu. Do današnjeg dana predstave HNK u Zagrebu na YouTube kanalu 24sata imaju čak 299.168 pregleda", ističe se.

Na taj je način zagrebački HNK nakon zatvaranja kuće 12. ožujka, uspio u ovim tragičnim vremenima izolacije uspostaviti iznova komunikaciju sa svojom publikom, ali i prelazeći virtualne granice biti prisutno u brojnim europskim i svjetskim gradovima te na različitim kontinentima, napominju iz kazališta.

Prva predstava emitirana online, "Tko pjeva zlo ne misli" Renea Medvešeka, pregledana je rekordnih 120 tisuća puta, a tijekom emitiranja uživo bilo je više od 1.500 komentara.

Emitiran je i prvi Filozofski teatar Srećka Horvata, u kojem je gostovao bivši grčki ministra financija, političar i filozof Yanis Varoufakis, kojeg na Twitteru prati oko čak milijun sljedbenika a koji je objavu o HNK-ovu projektu i svojem gostovanju podijelio na svom Twitter profilu.

Prikazan je i balet "Labuđe jezero", komična opera "Ero s onoga svijeta", a večer nakon potresa u Zagrebu, u nedjelju 22. ožujka, gledatelji su imali priliku pogledati dramu "Ljudi od voska", te dan poslije i predstavu "Evanđelje" Pippa Delbona. Iznimnu gledanost zabilježio je i "Kralj Lear", a gledatelji su mogli pogledati i opere "Nikola Šubić Zrinjski" te "Don Pasquale".

Za Svjetski dan kazališta, koji se obilježava u petak 27. ožujka, HNK Zagreb online program nastavlja prikazivanjem, u 20 sati, drame "Vučjak" Miroslava Krleže u režiji Ivice Buljana. U idućim danima iz HNK-a najavljuju i baletne predstave "Petar Pan" i "Gospoda Glembajevi", drame "Ciganin ali najljepši" i "Žena", te opere "Figarov pir" i "Turandot".

Predstave se mogu pogledati na poveznicama: YouTube 24sata (https://www.youtube.com/watch?)
Facebook HNK u Zagrebu (https://www.facebook.com/hnk.hr/), Web 24sata (http://bit.ly/24sata_WEB) i Facebook 24sata (http://bit.ly/24sata_FB)
Prikazivanje predstava je isključivo humanitarno i nema nikakvu komercijalnu vrijednost, napominju iz HNK-a Zagreb. Pristup navedenim kanalima je u potpunosti besplatan te je zabranjeno bilo kakvo reklamiranje uz predstave.

Vrgoč: Pobijedimo krizu zajedno

U povodu obilježavanja Svjetskog dana kazališta, intendantica HNK-a Zagreb Dubravka Vrgoč uputila je poruku svim kazališnim umjetnicima i ljubiteljima kazališta, uz želje da zajedničkim naporima aktualna kriza bude uspješno prebrođena.

"Izolirani u svojim domovima komuniciramo ovih dana virtualnim putem sa svijetom i izbjegavajući dodir s drugima bilježimo se taocima toga istog svijeta", ističe se u poruci intendantice.

"Prije nekoliko dana zatvorili smo zgrade kazališta gotovo na svim kontinentima i postavili se u rezervne pozicije, emitirajući online predstave, nastavljajući komunikaciju s gledateljima. Iako povijest pamti vrijeme zatvaranja granica, gradova, regija, država..... ne pamti vrijeme globalnog zatvaranja kazališta. Demokratičnost naše umjetnosti čija se vrijednost upravo ponajviše iščitavala u otvorenosti, prepuštena je danas praznim gledalištima i još praznijim pozornicama", napominje Vrgoč.

Naši gledatelji dijele s našim umjetnicima iste strahove, iste dvojbe, ista pitanja, istu nesreću.... i u ovom specifičnom vremenu zajednički se borimo protiv nevidljivog neprijatelja, dodaje. U takvoj, svijetu još nepoznatoj, situaciji nameće se potreba za snažnom kolektivnom solidarnošću koja ne poznaje ni geografske niti ekonomske strane svijeta, smatra.
"Ujedinjeni u svojim dnevnim sobama čekamo vrijeme kada ćemo ponovno moći uživati u riječima izgovorenim na pozornici, glazbi koja se prenosi gledalištem i pokretima koji se izvode pred našim očima i kada će trauma ovog trenutka biti napokon iza nas. Svim našim gledateljima u njihovim domovima želim sretan Svjetski dan kazališta te da što prije uspostavimo onu najuzbudljiviju avanturu kazališnog zajedništva na relaciji između pozornica i gledališta", poručila je.
Izvor: Hina/ HMI
Kazalište u domovima naših gledatelja diljem Europe

Rekordnih 120 tisuća pregleda za "Tko pjeva zlo ne misli", pridružite nam se i vi …Za Svjetski dan kazališta, koji se obilježava u petak 27. ožujka, Hrvatsko narodno kazalište iz Zagreba online program nastavlja prikazivanjem, u 20 sati, drame "Vučjak" Miroslava Krleže u režiji Ivice Buljana.  Predstave se mogu pogledati na poveznicama: YouTube 24sata (https://www.youtube.com/watch?)
Facebook HNK u Zagrebu (https://www.facebook.com/hnk.hr/), Web 24sata (http://bit.ly/24sata_WEB) i Facebook 24sata (http://bit.ly/24sata_FB)


Podsjetimo, projekt Hrvatskog narodnog kazališta u Zagrebu, kojim u suradnji s redakcijom 24 sata omogućuje online dostupnost nekih od svojih najpopularnijih predstava, privukao je u nešto više od tjedan dana gotovo 300 tisuća pregleda.
Prošlo je više od tjedan dana otkada je Hrvatsko narodno kazalište u Zagrebu u suradnji s redakcijom 24sata pokrenulo projekt 'HNK u Zagrebu u borbi protiv korona virusa', u okviru kojega se svakodnevno na YouTube kanalu 24sata, web stranici 24 sata te FB HNK i 24 sata prikazuju predstave ansambala Opere, Drame i Baleta te programi Filozofskog teatra", stoji u priopćenju HNK-a Zagreb.
"Kazalište u domovima naših gledatelja oduševilo je sve ljubitelje scenske umjetnosti te privuklo nove gledatelje, one koji nikad nisu imali priliku do sada pogledati predstavu u HNK u Zagrebu. Do današnjeg dana predstave HNK u Zagrebu na YouTube kanalu 24sata imaju čak 299.168 pregleda", ističe se.
Na taj je način zagrebački HNK nakon zatvaranja kuće 12. ožujka, uspio u ovim tragičnim vremenima izolacije uspostaviti iznova komunikaciju sa svojom publikom, ali i prelazeći virtualne granice biti prisutno u brojnim europskim i svjetskim gradovima te na različitim kontinentima, napominju iz kazališta.
Prva predstava emitirana online, "Tko pjeva zlo ne misli" Renea Medvešeka, pregledana je rekordnih 120 tisuća puta, a tijekom emitiranja uživo bilo je više od 1.500 komentara.
Emitiran je i prvi Filozofski teatar Srećka Horvata, u kojem je gostovao bivši grčki ministra financija, političar i filozof Yanis Varoufakis, kojeg na Twitteru prati oko čak milijun sljedbenika a koji je objavu o HNK-ovu projektu i svojem gostovanju podijelio na svom Twitter profilu.
Prikazan je i balet "Labuđe jezero", komična opera "Ero s onoga svijeta", a večer nakon potresa u Zagrebu, u nedjelju 22. ožujka, gledatelji su imali priliku pogledati dramu "Ljudi od voska", te dan poslije i predstavu "Evanđelje" Pippa Delbona. Iznimnu gledanost zabilježio je i "Kralj Lear", a gledatelji su mogli pogledati i opere "Nikola Šubić Zrinjski" te "Don Pasquale".
Za Svjetski dan kazališta, koji se obilježava u petak 27. ožujka, HNK Zagreb online program nastavlja prikazivanjem, u 20 sati, drame "Vučjak" Miroslava Krleže u režiji Ivice Buljana. U idućim danima iz HNK-a najavljuju i baletne predstave "Petar Pan" i "Gospoda Glembajevi", drame "Ciganin ali najljepši" i "Žena", te opere "Figarov pir" i "Turandot".
Predstave se mogu pogledati na poveznicama: YouTube 24sata (https://www.youtube.com/watch?)
Facebook HNK u Zagrebu (https://www.facebook.com/hnk.hr/), Web 24sata (http://bit.ly/24sata_WEB) i Facebook 24sata (http://bit.ly/24sata_FB)
Prikazivanje predstava je isključivo humanitarno i nema nikakvu komercijalnu vrijednost, napominju iz HNK-a Zagreb. Pristup navedenim kanalima je u potpunosti besplatan te je zabranjeno bilo kakvo reklamiranje uz predstave.
Vrgoč: Pobijedimo krizu zajedno
U povodu obilježavanja Svjetskog dana kazališta, intendantica HNK-a Zagreb Dubravka Vrgoč uputila je poruku svim kazališnim umjetnicima i ljubiteljima kazališta, uz želje da zajedničkim naporima aktualna kriza bude uspješno prebrođena.
"Izolirani u svojim domovima komuniciramo ovih dana virtualnim putem sa svijetom i izbjegavajući dodir s drugima bilježimo se taocima toga istog svijeta", ističe se u poruci intendantice.
"Prije nekoliko dana zatvorili smo zgrade kazališta gotovo na svim kontinentima i postavili se u rezervne pozicije, emitirajući online predstave, nastavljajući komunikaciju s gledateljima. Iako povijest pamti vrijeme zatvaranja granica, gradova, regija, država..... ne pamti vrijeme globalnog zatvaranja kazališta. Demokratičnost naše umjetnosti čija se vrijednost upravo ponajviše iščitavala u otvorenosti, prepuštena je danas praznim gledalištima i još praznijim pozornicama", napominje Vrgoč.
Naši gledatelji dijele s našim umjetnicima iste strahove, iste dvojbe, ista pitanja, istu nesreću.... i u ovom specifičnom vremenu zajednički se borimo protiv nevidljivog neprijatelja, dodaje. U takvoj, svijetu još nepoznatoj, situaciji nameće se potreba za snažnom kolektivnom solidarnošću koja ne poznaje ni geografske niti ekonomske strane svijeta, smatra.
"Ujedinjeni u svojim dnevnim sobama čekamo vrijeme kada ćemo ponovno moći uživati u riječima izgovorenim na pozornici, glazbi koja se prenosi gledalištem i pokretima koji se izvode pred našim očima i kada će trauma ovog trenutka biti napokon iza nas. Svim našim gledateljima u njihovim domovima želim sretan Svjetski dan kazališta te da što prije uspostavimo onu najuzbudljiviju avanturu kazališnog zajedništva na relaciji između pozornica i gledališta", poručila je.
Izvor: Hina/ HMI

Tuesday 24 March 2020

Nacidos bajo el cielo de Zadar - Andrea Allassia- Marzo 2020.


Nacidos bajo el cielo de Zadar
“Quedate no te vayas por favor, le imploraba. “-No te vayas que afuera está lloviendo y hace frío”.Hrvoje le pedía quedarse, que lo mirara una vez más, que no le suelte la mano, que siga sosteniendo su peso, su piel, que le sostenga la mirada, y que afuera no había nada que
buscar.
-Por favor, detente un segundo y mírame a los ojos y decime que no te vas- Hrvoje insistía,  que Marija se quede en ese lugar. Ellos están en una casa de refugio, eran tiempos de guerra, no había tiempo de sembrar raíces cuando, la muerte acechaba y el hambre obligaba a partir. Ellos tenían que hablar, descifrar enigmas, contarlo todo, sellar uniones, convertir el deseo en oro, buscar anhelos, tener hijos, trazar coincidencias, interpelar futuros y movilizar vidas. Nada de eso iba a pasar si ella partía.
Marija lo pensó un largo rato, hizo silencio, en su mente pasaban las necesidades de partir hacia un mundo mejor, donde su familia le había prometido cambios en otro continente, otras tierras, y entonces ella debía dejar a la persona con la que se había ilusionado y se había enamorado. Buscó la mirada de Hrvoje , y sin mediar palabra, con sólo esbozar sus últimas intenciones en una mirada, salió del refugio, dejando una carta de despedida. Las palabras se desdibujaron, no hubo sintagma que pudiera describir tanta tristeza.
Cruzó el umbral de la puerta, cruzó de calle, se dio vuelta para buscar la última mirada de Hrvoje, la impenetrable y rasgada mirada de su amor. Llovía y hacía frío, en ese momento Marija sintió el abandono y el desamparo de una niña, de una joven, huérfana, desolada, ya sin el horizonte cálido y el sostén que le daba su amor. Partió y desapareció en pocos minutos como si el destino quisiera borrar los encuentros y destejer las historias. A partir de ahí  Hrvoje quedó solo, invadido por una enorme tristeza. Sus ojos ya no enviaban destellos en las noches ni alegría de sol.
Pasaron los años, y se cruzaron lunas, soles, estrellas y cayeron muros, la vida tenía otro movimiento, se ganaron guerras y se conquistaron tierras, se identificaron religiones, se dibujaron banderas. Se vivieron historias de amor, de muerte y desengaños.
En el cielo de Zadar, pasaban cosas, y todo era un giro de historias que se entremezclaban con relojes de arena, y lunas persas que dejaban sentencias a su paso. Todo, todo se cambiaba como rompecabezas.
Hrvoje seguía en algún punto de su alma, aferrado a lo que pudo ser y no fue con Marija, el gran amor de su vida.
Un día, ya mayor él caminaba cerca de la iglesia de San Donato. Mientras observaba la belleza de aquella iglesia, recordaba los momentos brillantes y memorables que había vivido junto a su amada. Nada más representativo que aquél lugar para traer al pasado a su mente y llenarse de esperanza y dibujar sonrisas en rostro al rememorar el rostro de ella y sus besos cálidos y la sonrisa franca del verdadero de una mujer que lo amó desde el primer momento.  Casi como la mejor fotografía de su vida, trajo a ese instante una dimensión que escondía bajo cuatro llaves.
En ese lugar  encontró un sobre de color rojo que le llamó la atención, lo juntó y lo abrió. Enorme fue su sorpresa cuando se encontró adentro la carta antigua que le había dejado Marija aquella triste noche de despedida.
 Casi cual extraña piedra , la volvió  leer, cómo se leen esas cosas que aún nos dejan perplejos de agonía y de felicidad.. Lo más extraño es que la hoja estaba intacta, parecía que jamás el tiempo la había tocado. En la carta se podían leer las mismas palabras de aquella triste noche y también, una rara invitación con fecha actual. Era una cita con Marija. En la carta le pedía que la buscara en la Porta Marina, una puerta medieval ubicada en la muralla este.
Esta era una invitación surrealista, casi mágica, casi imposible, llena de esperanzas para alguien que había perdido toda clases de esperanzas en el amor.
Allí fue Hrvoje  como quien encuentra el tesoro, silenciosamente la puerta transmutó a un portal mágico.
 Así fue como de ese lugar salió Marija, estaba intacta, joven, bella como siempre, como si nunca le hubieran pasado los años. Se fundieron en un abrazo, se cruzaron miradas esta vez, con la ilusión de una vida juntos y recuperados del dolor, de haberse separado alguna vez. Una vida nueva. Y  a pesar de creer que no eran los de antes, eran los mismos, el amor no los había olvidado.
Caminaron hasta el Órgano de Mar, que son escalones a donde llega el mar y se puede escuchar el sonido del mismo. Ese era un buen sitio para sentarse y mojarse, llenarse de sol, y en ese sitio pudieron contarse sus historias, volver a sellar sueños.
De pronto, Hrvoje  se encontró sentado en un círculo, iluminado, en el mismo lugar, con el sonido del mar, Marija ya no estaba ahí, pero su perfume persistía aún, y una flor blanca con el sobre rojo le recordaba su presencia, Marija había estado realmente allí, se habían amado se fundieron en un abrazo eterno.
Él despertó o se lo imaginó, nunca se supo si realmente era una historia de barcos y mares. Dicen que realmente Hrvoje  cruzó el umbral de las dimensiones, de tanto que deseó concretar ese amor que no fue y se perdió. El murió, dicen que esbozando la sonrisa que hubiera tenido siempre si Marija no hubiera partido.
Los que saben, dicen que si vas a Zadar, a la Porta Marina, el que realmente amó alguna vez, puede cruzar el umbral de la muralla y tener la segunda oportunidad en el amor.
A esta historia la escuché y se que aún en las escaleras del Órgano de Mar, se escucha una música especial que cuenta esta historia y  florecen cada verano flores blancas y rojas, como la bandera Croata, en honor a esta bella historia de amor que nació bajo el cielo de Zadar. Sólo hay que creer en el amor para poder verlas…

Andrea Allassia- Marzo 2020.

Iglesia de San Donato- Zadar- Croacia.
Porta Marina- Zadar- Croacia.
Órgano de Mar- Escalinatas- Zadar- Croacia
Órgano de Mar- Zadar- Croacia.